Nagellak die er niet meer netjes opzit. Je ziet het altijd direct met een spottend oog voor details. Een oordeel is ook meteen al daar. ‘Die vrouw zal het wel druk hebben ‘is de meest milde. Maar sloddervos, troubadour of getver, kunnen ook zomaar voorbij komen. Tenen met nagellak luisteren helemaal nauw. En niets zo classy als keurig gelakte nagels en teennagels in Chanel rood..
Op dit moment zijn mijn ‘ nageltjes ‘ (gets, wie kent iemand die ze zo noemt?) niet zo netjes. De tenen zitten er half op, zeg ik maar. Afgebladderde lak. Het is een rebelse middelvinger om niet te beginnen aan het nieuwe schooljaar. Mij niet te conformeren. Ik wil niet dat de zomer stopt. Op reis kende niemand mij en hoefde ik mijn teennagels niet te verantwoorden. (het spijt mij voor mijn metafoor – teennagels kunnen heel gevoelig op de maag liggen).
De haren waren wild. Blote voeten. Geen besef van tijd. Niets zo fijn als de belofte van een lange zomer. En nu is ie weer voorbij. Tenminste. De Indiansummer rukt aan. Ik heb het woord herfst gisteren drie keer al gebruikt!! . ‘Straks als de herfst komt, kan je lekker aan je nieuwe bureautje ‘zei ik tegen mijn zoontje en de geijkte: ‘straks wordt het herfst en dan kan je niet meer zoveel naar buiten’, kwam ook voorbij.
Nu september nadert wil ik het wilde boskat gevoel zo lang mogelijk vasthouden. Maar hoe?
Opnieuw een reis boeken is een hele goeie. Maar moreel en financieel zit die er heel even niet in. En die afgebladderde nagellak hou ik ook niet heel lang vol.
Mijzelf voortduwend, beland ik op het matje van de sportschool. Beschaamd begroet ik mijn trainer die ik de hele zomer niet heb gezien. Hij is nog altijd zo energiek als toen we elkaar voor de laatste keer zagen, vijf weken geleden. Zijn enthousiasme is als een screenshot die je altijd, rimpelloos, weer terug kan halen. Ik ben blij dat ik er ben. Samen met de andere 4 sportievelingen op de vroege ochtend worstelen we ons door de oefeningen. TIjdens een diepe squat ontvalt het meisje tegenover mij een diepe zucht. Echt uit haar tenen komt ie.
Ze ontwijkt mijn blik en is volledig in haar eigen strijd verwikkeld. Is het ons half uurtje hier op de mat of heeft ze ook de ‘het is bijna september- ik wil niet weer naar binnen blues? Ik hoor mijn trainer: ‘ga door je verzuring heen’, roepen. En, hou dat gevoel vast’. Is het dan toch weer zo eenvoudig als: door de zure appel heen bijten?
Thuis kijk naar mijn kaartje die ik trok voor het slapen gaan. 1 zin had ik opgeschreven, die ik je niet wil ontnemen. Let op! Hier komt ie:!
‘ Your power doesn ‘t come from controlling outcomes:, it flows from your endless capacity to make choises “
Mijn keuze voor vandaag: ik blijf een wilde boskat! Met keurige rode chanel nagels!
